Page 37 - TINA Dergi Sayi 10
P. 37
TINA
Maritime Archaeology Periodical
Çanak Çömlekli Neolitik Dönem yerleşmeleri gü- telerine ilişkin işaretleri deniz seviyesinin 120 m
nümüz kıyı şeridine yakın bir yerde 0–5 m derinlikte altındaki kıta sahanlarının üzerindeki batık arazi-
yer alırken (kıyıdan 1–200 m uzaklıkta), daha önceki lerde bulmak olasıdır. Ancak pleistosen su seviyesi
döneme ait Atlit-Yam yerleşmesi kıyıdan daha uzak- eğrileri (Fig. 3) denizin dibinde belirli bir nokta ne
ta (200–400 m) ve daha derin sularda (deniz seviye- kadar derindeyse, deniz seviyesi düşük bile olsa bu
sinin 8–12 m altında) yer almaktadır. alan sualtında kalmaya devam ettiği için, buradaki
Akdeniz yerleşmeleri üzerinde yoğunlaşan bu ma- insan etkinliği yoğunluğu o kadar az olacaktır. Aynı
kalede elli yılın üzerinde bir süreden beri İsrail’de şekilde daha derin bölgeler daha uzun süre su altında
kazanılan deneyime dayanarak çok disiplinli, yedi kalmıştır ve bunun sonucu olarak arkeolojik kalıntı-
aşamalı (A – G) bir modelin temelleri sunulmakta- lar daha büyük ölçüde tahrip olmuştur. Sonuç olarak,
dır. Bu model denizinde donma olmayan, dikey yer derinlik arttıkça prehistorik yerleşmelere rastlama
kabuğu hareketleri (tektonik faaliyet veya östazi) olasılığı azalmaktadır. Dahası, kamp alanlarında
en düşük seviyede olan mikro gelgit aralığına sahip tarım ve hayvancılıkla geçinen yerleşik toplumların
İsrail kıyısına uygun olarak hazırlanmıştır. Ancak su mimari kalıntılarına kıyasla, paleolitik Dönem bu-
altında kalmış prehistorik eserlerin tespit edilmesi ve luntu alanlarında mimari izler bulunmamaktadır. Bu
çalışılmasını sağlayacak bir çerçeve oluşturulması nedenle sığ sularda sular altında kalmış prehistorik
için başka bölgelere de uyarlanarak uygulanabilir. eserlerle birlikte arkeolojik dolgu bulma olasılığı
Model prehistorik yerleşmenin tercih edilen lokas- daha yüksektir. Ancak modern insan aktiviteleri ve
yonuna ilişkin özellikler, yerleşmelerin varlığını denizin yarattığı erozyon bu bölgelerde daha tahrip
sürdürmesi ve mevcut yerleşmelerin yerlerinin edicidir ve yerleşmeler yok olma tehlikesiyle karşı
bulunması ve doğrulanmasında kullanılan arama karşıyadır.
yöntemleri düşünülerek oluşturulmuştur. Arkeolojik Carmel sahili deneyimi in situ yerleşmelerin keşfe-
malzemenin bilimsel olarak toplanmasının ve yerleş- dilmesinde en etkin yaklaşımın 1 – 15 m arasındaki
me tipolojisinin (geçim, kültür, ekonomi ve sembolik derinliklerde gömülü fosil toprak (palaesol) alanları-
özellikler) özelliklerini ortaya koyacak veri analizi- na odaklanmak olduğunu göstermiştir. Araştırmalar
nin yanısıra deniz seviyesi ve kıyısal değişimler ile kum örtüsünün kalınlığının altta yatan fosil topraklı
insanların değişen doğal koşullara verdikleri yanıtlar kara yüzeyini koruma ile açığa çıkarma arasındaki en
değerlendirilmektedir. Son olarak, su altında kalmış uygun dengeyi sağladığı yerlere odaklanmalıdır. En
prehistorik kültürel mirasın yönetilmesine ve korun- çok ümit veren bölgelerde, gerekiyorsa, rastlantısal
masına dikkat çekilmektedir. keşifleri takiben sistematik sualtı kurtarma yüzey
15
İSrAİL mODeLİ araştırması ve kazısı yapılmalıdır. Kimi zaman bu tip
A. YerLeŞmenİn Yerİ Ve VArLIğInI SÜrDÜrmeSİ yerleşmelerin sınırları kıyı kenarında tanımlanabilir
Yerleşmenin derinliğe bağlı varlığı: Son Buzul (Fig. 4- 6), Neve-Yam ve Tel Hreiz başta olmak
Maksimum Dönem sırasında (günümüzden yakl. üzere bazı sualtı yerleşmeleri ilk kez bu şekilde keş-
20,000 yıl önce) küresel su seviyesi günümüzdeki fedilmişti . Bu yüzden, sığ sulardaki yerleşmelerin
16
14
seviyesinin yaklaşık olarak -120 m altındaydı . Bu yerinin saptanması, araştırılması, korunması ve sü-
nedenle, teorik olarak prehistorik insanların aktivi- rekli izlenmesine öncelik verilmelidir .
17
Fig. 3: Son 450,000 yılın Glasiyal ve İnterglasiyal
Dönemlerini gösteren deniz seviyesi eğrisi. (Siddall
vd. 2007’den değiştirilmiş)
Fig. 3: Sea-level curve depicting the Glacial and
Interglacial periods during the last 450,000 years.
(Modified after Siddall et al. 2007)
14 SIDDALL vd. 2003.
15 see details in GALILI vd. 2017a.
16 WRESCHNER 1977a, 1977b, 1983; RONEN-OLAMI 1978; OLAMI 1984.
17 GALILI vd. 2017a; GALILI 2017.
35