Page 58 - TINA Dergi Sayi 7

TINA TINA

Denizcilik Arkeolojisi Dergisi Maritime Archaeology Periodical

Fig. 6: 13. yüzyıl Katalan Haritası (Bratianu 1929).
Fig. 6: A 13th century Catalan map (Bratianu 1929).

Büyük olasılıkla Herakleia mendireği, Cenevizliler ki bu yapının işlevi için, en azından şimdilik, kesin bir
zamanında öneminin artması neticesinde, genişletilmiş şey söylemeyi mümkün kılmıyor.
ve bu genişletme sırasında da antik kentin yapılarına Ereğli mendireği gibi tarihleme açısından ipucundan
ait mimari bloklar kullanılmış olmalıdır. Bunun ya- yoksun olmasına rağmen, bu mendireğin halk arasın-
nında, mendireğin tam orta noktasından alınan sismik da “Ceneviz Döküntüsü” olarak adlandırılması tesa-
kayıtlar (bu kayıtların alındığı noktada, mendireğin en düf olmasa gerek. Modern yol dolgusu altına giden bu
derin noktası yaklaşık 4,5-5 metredir) ise mendireğin mendirek işlev açısından hemen arkasındaki vadi ile
profilini göstermektedir (Fig. 7) . Ereğli güneyindeki bağlantılı olmalıdır. Nitekim inşa tekniklerinin benzer
11
diğer mendireğin ise su yüzeyine fazla yakın olması olması bu tespiti destekleyen bir diğer kanıttır. Ereğli
nedeniyle yalnızca sonar görüntüleri alınabilmiştir mendireği, sağlam bir temel üzerine yerleştirilmiş şe-
(Fig. 8). Ancak bu mendireği, Ereğli örneğinden ayıran killi ve şekilsiz bloklarla, oldukça geniş bir mendirek
belirgin bir fark tespit edildi. 140 metre uzunluktaki olarak inşa edilmiştir. Diğer mendirek ise, olasılıkla
ana çıkıntının hemen kuzeyinde, daha kısa bir başka paralel biçimde uzatılmış iki ince uzantının arasının
mendirek çıkıntısı daha vardır (Fig. 8). Bu yapı, mima- doldurulması yöntemiyle inşa edilmiş olmalıdır. Gü-
risi ile Ereğli mendireğinden daha farklıdır. Ancak çok nümüzde aynı bölgede yer alan mendireklere baktığı-
küçük bir kısmının görünüyor olması, büyük kısmının mızda, Karadeniz’in sert deniz havasına karşı, oldukça
ise modern yol dolgusu altında kalmış olması, ne yazık kalın ve güçlü olduklarını görebiliriz.

11 Bu mendirek Hoepfner tarafından mevcut haliyle plana işlenmiştir. Hoepfner bu mendireğin, antik Ereğli liman çukurunu oluşturan
iki mendirek kolundan güneydeki olduğunu, depremler ve dalgaların etkisiyle zaman içinde orijinal formundan farklı bir duruma geldi-
ğini söyler. Gerçekten de, mendireği oluşturan taşların durumuna bakıldığında Hoepfner’in çıkarımının doğru olduğu görülebilir. Bkz.
HOEPFNER 1966, 11-14, plan 1a.
56 57