Page 155 - TINA Dergi Sayi 10
P. 155
TINA NOTE
Maritime Archaeology Periodical
Bu program karada tarihlemesi duvar-
çağdaş bir inşa progra- ların arasında ve
mını yansıtıyor olabi- altında bulunan
lir (Sharon ve Gilboa seramik kalıntıla-
2013). Güney koyunda rı ile yapılmıştır;
bulunan yarıya kadar buna göre Demir
sualtında kalmış olan Çağı Ib’den daha
birbirine paralel iki kes- geç değildir veya
me taş duvar daha önce Demir Çağı II’ye
Dor’un limanına ait rıh- geçiş sırasında-
tımlar olarak yorumlan- dır ve ithal Mısır
mıştı (Fig. 1). Tel’e ya- amphoralarının
kın olan Kuzey Duvarı parçalarını içer-
başlangıçta Demir Çağı mektedir.
Ib, Güney Duvarı ise Kesme taşların
Son Tunç Çağı olarak Fig. 2. paralelinde Do-
tarihlenmişti (Raban ğu-Batı yönünde
1995b: 339–341). Sualtı yüzey araştırmalarımızda bel- uzanan sualtında kalmış bir yapı daha önce doğal resif
gelediğimiz sayısız çapa ve çanak çömleğin de göster- olduğu düşünüldüğünden “rıhtım” yaklaşımımıza en-
diği gibi bu koy kuşkusuz Tunç ve Demir Çağları’nda gel oluşturuyordu. Bunun, yenilenen kazılarda küme-
demirleme için kullanılmıştı (Lazar ve ark. 2018). An- lenmiş büyük bir olasılıkla bir dalgakırana ait olan iri
cak sualtı kazılarımız, güney duvarının deniz dibinden kesme taşların üzerinde oluşan biyojenik bir kaya for-
maksimum yüksekliğinin suyun altında 0.6 m olan dik- masyonu olduğu anlaşıldı. Bu yapının Güney yönünde
dörtgen, düz yüzeyli kesme taşlardan oluştuğunu orta- bulunan suların derinliği 2.5-3 m’dir, bu derinlik Eski
ya koymuştur (Fig. 2,3). Bağtaşı olarak yerleştirilmiş Çağ’da teknelerin demirlemesi için yeterlidir. Şubat
olan çok iri boyutlu, 2.5 m uzunluğa varan kama bi- ve Eylül 2016’da sualtı yüzey araştırmalarında bu “re-
çimli kesme bloklardan yapılmış olan kuzey duvarının sifin” hemen güneyinde taş çapaların ve kümelenmiş
maksimum dip yüksekliği sualtında yaklaşık 1.1 m’dir halde kesme taş blokların varlığını saptadık, bunlar
(Fig. 2,3). Özellikle deniz seviyelerinin söz konusu dö- olasılıkla örülerek “resifin” Batı kenarını oluşturuyor-
nemler sırasında daha düşük olduğu düşünülürse her- du, bu da söz konusu kalıntının bir deniz yapısı olması
hangi bir teknenin hemen yanına demirlemesi için faz- hipotezini güçlendirmektedir.
la sığdır (Sivan ve ark. 2001; Benjamin ve ark. 2017). 2019 ve 2020 olarak planlanan ilerideki sualtı ka-
Bu yapıların çok iri bir kıyı surunun temelleri olması zıları, bu batık yapıların tam işlevi ve aynı zamanda
ve kesme taş döşenmiş bir yola bitişik olma olasılığı Dor’un Güney Koyu’ndaki olası Demir Çağı kalıntıları
oldukça yüksektir. Bu özenli işçilik gerektiren yapının konusunda daha fazla bilgi edinmemizi sağlayacaktır.
Fig. 3.
153
