Page 27 - TINA Dergi Sayi 10
P. 27

TINA


                                                                         Maritime Archaeology Periodical


                                                                      Aşağı  Pınar’daki   çalışmalarımız  bölgede
                                                                                     25
                                                                    Mezolitik toplulukların bulunmaması nedeniyle
                                                                    Neolitik  çiftçilerin  yayılımının  Trakya’ya  gel-
                                                                    dikten  sonra  çok  hızlı  olduğunu  göstermiştir.
                                                                    Göçle gelen çiftçilerin bazıları Trakya’yı geçip
                                                                    çok kısa bir süre içerisinde Tuna Nehri havzasına
                                                                    kadar Doğu Balkanların hemen hemen tümüne
                                                                    yayılarak çok sayıda küçük yerleşme kurdukla-
                                                                    rını göstermektedir. Balkanlara yayılan bu kül-
                                                                    türün buluntu topluluğu hemen hemen bölgenin
                                                                    tümünde  aynı  özellikleri  taşımaktaysa  da  boya
                                                                    bezemeli çanak çömleğin üzerindeki bezeklerin
                                                                    farklılaşmasına göre yerel olarak Karanovo-Kre-
                                                                    mikovci-Gradesnitsa-Starçevo-Körös  gibi  biraz
                                                                    da zorlama olarak farklı adlarla anılmaktadır, biz
                                                                    bunları burada genel olarak Balkan İlk Neolitik
            Fig.13: Yarımburgaz IV çanak çömleği.                   kültürleri olarak tanımlamaktayız.
            Fig.13: Yarımburgaz Layer 4 pottery.
                                                                      Dönemin  ilk  evrelerindeki  taşıyıcı  sistemleri
                                                                    ahşap direklerden oluşan dörtgen planlı yapıların
                                                                    tabanlarında kırmızı aşı boyası kaplama görülür.
                                                                    Doğu  Marmara  Neolitiğine  göre  en  ayırt  edici
                                                                    özellik,  yerleşmelerde  ve  yerleşmelerin  çevre-
                                                                    sinde  gömütlerin  olmamasıdır.  Fikirtepe-Ya-
                                                                    rımburgaz  yerleşmelerinden  yüzlerce  gömüt
                                                                    çıkarılmasına  karşın,  tüm  Balkanlarda  kazılan
                                                                    yerleşmelerden  çıkarılan  gömüt  sayısı  yakla-
                                                                    şık otuzdur. Balkan İlk Neolitik çanak çömleği
                                                                    kırmızı üzerine beyaz renkte çoğu geometrik ve
                                                                    ender olarak sarmallardan oluşan boya bezeme-
                                                                    leriyle Doğu Marmara’dan tümüyle farklı özel-
            Fig.14: Yarımburgaz III çanak çömleği.                  likler  sergiler.  Aynı  zamanda  yine  Doğu  Mar-
            Fig.14: Yarımburgaz Layer 3 pottery.
                                                                    mara’dan farklı olarak kapların üzerinde büyük
                                                                    yassı tutamakların yerini tüp biçimli tutamaklar
                                                                    almış; düz dipli kaplar yerini kabı yerden yüksel-
                                                                    ten küçük kaidelere bırakmıştır. En özgün kap bi-
                                                                    çimlerin arasında “lale biçimli” olarak adlandırı-
                                                                    lan uzun gövdeli, olası içki kaplarını sayabiliriz.
                                                                    Doğu Marmara’da dörtgen biçimli gördüğümüz
                                                                    hemen hemen tümü çizi ya da kesme bezemeli
                                                                    ayaklı kült masası olarak adlandırılan kaplar ise
                                                                    Batı  Marmara  grubunda  da  oldukça  yaygındır;
                                                                    ancak  buradakilerin  tümü  dörtgen  değil  üçgen
                                                                    biçimlidir. Yine buluntu topluluğunun farklı bir
                                                                    özelliği yassı balta ve kil heykelciklerin sayısal
            Fig.15: Yarımburgaz IV kabı.                            çokluğudur. Buna karşılık batıda yontmataş alet
            Fig.15: Yarımburgaz Layer 4, vessel.                    sayı ve çeşidi doğuya göre çok az olmanın öte-
                                                                    sinde doğuda alet yapımının belirleyici özelliği
                                                                    olan baskı yöntemi ve mermi biçimli çekirdekle-
                                                                    rin yerini batıda Karanovo dilgileri olarak anılan
                                                                    büyük sırtlı dilgiler almıştır.

                                                                    25  ERES vd. 2015; ÖZDOĞAN 2013a.




                                                                                                         25
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32